Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

to disembark

  • 1 ēgredior

        ēgredior gressus, ī, dep.    [ex + gradior].    I. Intrans, to go out, come forth, march out, go away: ad proelium, Cs.: per medias hostium stationes, L.: extra finīs: ex suis finibus, Cs.: e portu, set sail: a nobis foras, T.: portis, Cs.: Romā: Est urbe egressis tumulus, just outside, V.: unde erant egressi, Cs.: cum senatum egressum vidi, adjourned. — To disembark, land: ex navi, Cs.: ratibus, O.: ad egrediendum locus, Cs.: in terram.— To go up, climb, mount, ascend: scalis, S.: ad summum montis, S.: in tumulum, L.: altius, O. — Fig., to digress, deviate: a proposito. —    II. Trans, to go beyond, pass out of, leave: munitiones, Cs.: flumen, S.: urbem, L.—Fig.: modum, to transgress, Ta.: praeturam, to reach a higher honor than, Ta.
    * * *
    egredi, egressus sum V DEP
    go/march/come out; set sail; land, disembark; surpass, go beyond

    Latin-English dictionary > ēgredior

  • 2 ē-vādō

        ē-vādō sī    (evāstī, H.), sus, ere, to go out, come out, go forth: ex balineis: oppido, S.: undis, V.: in terram, disembark, L. — With acc, to traverse, pass, leave behind: viam, V.: vada, O.: castra, L.: silvas, Ta.: amnem, Ta.—To rise, climb, mount, ascend: ex abditis sedibus: ad summi fastigia culminis, V.: in muros, L.: gradūs altos, mounted, V. — To get away, escape: ex insidiis: ex fugā, Cs.: e manibus hostium, L.: advorso colle, S.: nostras manūs, escape, V.: loca mortis, O.: angustias, L.: pugnae, V.—Fig., to go out, pass out, get off, come away, escape: ex corpore: necem, Ph.: illud tempus, Ta.—Esp., to turn out, become, come to, result, prove to be, end in: ex istis angustiis ista evaserunt deteriora quam, etc.: oratores: iuvenis evasit vere indolis regiae, L.: eri lenitas Verebar quorsum evaderet, would end in, T.: miramurid, quod somniarimus, evadere? happen: ne haec laetitia vana evadat, L.: hucine (beneficia), end in this, S.: illaec licentia evadit in aliquid malum, T.: in morbos longos, L.

    Latin-English dictionary > ē-vādō

  • 3 ex-pōnō

        ex-pōnō posuī, positus    (expostus, V.), ere, to put out, set forth, expose, exhibit: vasa: argentum in aedibus: ratis Expositis stabat scalis, laid out, V.: alqd venditioni, Ta.—Of children, to expose, abandon: Is quicum expositast gnata, T.: pueros, L.—To set on shore, land, disembark: milites ex navibus, Cs.: socios de puppibus altis Pontibus, by bridges, V.: expositis copiis, Cs.: in Africā, L.: ibi Themistoclem, N.: exercitum, Cs.: quartā exponimur horā, H.: advexi frumentum, exposui, unloaded: exponimur orbe Terrarum, are excluded, O.—To offer, tender, be ready to pay: ei DCCC.— To leave exposed, expose, lay open: ad ictūs, L.: rupes exposta ponto, V.—Fig., to exhibit, expose, reveal, publish, offer, set forth: causa ante oculos exposita: expositā ad exemplum nostrā re p.—To set forth, exhibit, relate, explain, expound: sicuti exposui: quae adhuc exposui: rem breviter: Africae situm paucis, S.: causas odii, O.: artīs rhetoricas: eadem multitudini, Cs.: animos remanere post mortem: res quem ad modum gesta sit: quid hominis sit: plura de alquo, N.: exposito, quid iniquitas loci posset, etc., Cs.

    Latin-English dictionary > ex-pōnō

  • 4 expono

    exponere, exposui, expositus V
    set/put forth/out; abandon, expose; publish; explain, relate; disembark

    Latin-English dictionary > expono

  • 5 egredior

    ē-grĕdĭor, gressus, 3 ( inf. egredier, Plaut. Poen. 3, 4, 32), v. dep. n. and a.
    I.
    Neutr., to go or come out, come forth (class.).
    A.
    Lit.
    1.
    In gen., with e or ex:

    foras e fano,

    Plaut. Rud. 2, 3, 4; cf.:

    e fano huc,

    id. ib. 3, 2, 49:

    e cubiculo,

    Cic. Rep. 1, 12:

    ex oppido,

    Caes. B. G. 2, 13, 2; 7, 11, 7:

    ex suis finibus,

    id. ib. 6, 31, 4:

    ex castris,

    id. ib. 6, 36, 2:

    e curia,

    Liv. 2, 48; 7, 31 et saep.—With a or ab:

    ab sese,

    Plaut. Truc. 4, 3, 78; id. Epid. 3, 2, 44; Ter. And. 1, 3, 21; id. Ph. 5, 1, 5; Suet. Claud. 23; cf.:

    a nobis foras,

    Ter. Heaut. 3, 2, 50. —With simple abl.:

    domo,

    Plaut. Aul. 1, 2, 1:

    portă,

    Cic. Tusc. 1, 7; Caes. B. G. 7, 28, 3; Liv. 9, 16:

    Romă,

    Cic. Quint. 6, 24; Hor. S. 1, 5, 1; cf. Suet. Aug. 53; id. Tib. 40:

    tabernaculo,

    id. Aug. 91:

    triclinio,

    id. Calig. 36 et saep.; cf.:

    domo foras,

    Plaut. Merc. 4, 6, 5.—With adv.:

    hinc,

    Plaut. Men. 2, 2, 74:

    intus,

    id. Pers. 2, 4, 30:

    unde,

    Caes. B. G. 5, 37, 4 et saep.— Absol.:

    placide egredere,

    Plaut. Curc. 1, 3, 1; so id. Cas. 3, 2, 6; id. Mil. 2, 6, 59; id. Poen. 3, 2, 36 sq. et saep.:

    foras,

    Plaut. Am. 5, 1, 27; id. Curc. 4, 1, 5; id. Cas. 2, 1, 15; id. Mil. 4, 1, 40; 4, 5, 16 et saep.:

    obviam,

    Liv. 9, 16:

    per medias hostium stationes,

    id. 5, 46; cf. poet.:

    per Veneris res,

    Lucr. 2, 437:

    extra munitiones,

    Caes. B. G. 6, 35, 9; 6, 36, 1; id. B. C. 3, 65, 4:

    extra fines, terminos, cancellos,

    Cic. Quint. 10, 35 sq.:

    extra portam,

    Liv. 3, 68; cf.: ad portam, i. e. out to the gate. id. [p. 634] 33, 47 fin.:

    in vadum,

    id. 8, 24 et saep.—
    b.
    In an upward direction, to go up, climb, mount, ascend:

    scalis egressi,

    Sall. J. 60, 6 Kritz.; cf.:

    ad summum montis,

    id. ib. 93, 2:

    in tumulum,

    Liv. 26, 44:

    in altitudinem,

    id. 40, 22:

    in vallum,

    Tac. H. 3, 29:

    in tectum,

    id. ib. 3, 71:

    in moenia,

    id. ib. 4, 29:

    in sublime (liquor),

    Plin. 2, 42, 42, § 111:

    altius,

    Ov. M. 2, 136.—
    2.
    In partic.
    a.
    Milit. t. t.
    (α).
    To step out, leave:

    ne quispiam ordine egrederetur,

    Sall. J. 45, 2.—
    (β).
    To move out, march out:

    e castris,

    Caes. B. G. 7, 36, 7; 7, 58, 2 al.:

    castris,

    id. ib. 2, 11, 1; Sall. J. 91, 3.— Absol., Caes. B. C. 3, 77, 1; Sall. J. 91, 2; 106, 4; cf.

    also: in pacata,

    Liv. 10, 32:

    ad proelium,

    Caes. B. C. 2, 35, 5:

    ad oppugnandum,

    Sall. J. 59, 1.—
    b.
    Naut. t. t.
    (α).
    (Ex) navi or absol., to disembark from a vessel, to land:

    ex navi,

    Cic. Vatin. 5, 12; Caes. B. G. 4, 26, 2; id. B. C. 3, 106, 4:

    navi,

    id. B. G. 4, 21, 9; Liv. 45, 13; cf.

    ratibus,

    Ov. M. 8, 153; and absol., Caes. B. G. 4, 23, 4; Liv. 1, 1; Ov. H. 21, 91; cf.:

    in terram,

    Cic. Verr. 2, 5, 51; Front. Strat. 2, 5, 44:

    in litus,

    id. ib. 1, 5, 7.—
    (β).
    E portu, or absol., to set sail, Cic. Att. 6, 8, 4; Quint. 10, 7, 23; Ov. Tr. 1, 10, 6.—
    B.
    Trop. in speaking, to digress, depart, deviate, wander (rarely):

    a proposito ornandi causa,

    Cic. Brut. 21, 82; cf.:

    ex quibus,

    Quint. 3, 9, 4.— Absol., Quint. 4, 3, 15:

    extra praescriptum,

    id. 1, 1, 27.
    II.
    Act., to go beyond, to pass out of, to leave (freq. in the historians, partic. since the Aug. per.; not ante-class., nor in Cic.).
    A.
    Lit.:

    fines,

    Caes. B. G. 1, 44, 7:

    munitiones nostras,

    id. B. C. 3, 52 fin.:

    flumen Mulucham,

    Sall. J. 110 fin.:

    urbem,

    Liv. 1, 29 fin.; 3, 57 fin.; 22, 55 fin. al.:

    tecta,

    Plin. Ep. 6, 20, 8:

    tentoria,

    Tac. A. 1, 30; Luc. 5, 510 et saep.:

    navem,

    Front. Strat. 1, 12, 1 Oud. N. cr.:

    portum (navis),

    Quint. 4, 1, 61. —
    B.
    Trop., to overstep, surpass, exceed:

    per omnia fortunam hominis egressus,

    Vell. 2, 40, 2; so,

    vetus familia neque tamen praeturam egressa,

    yet had attained no higher honor than, Tac. A. 3, 30:

    quintum annum,

    Quint. 6 prooem. §

    6: modum,

    id. 8, 6, 16; 9, 4, 146; Tac. A. 13, 2:

    sexum,

    id. ib. 16, 10 fin.:

    clementiam majorum suasque leges,

    id. ib. 3, 24:

    relationem,

    id. ib. 2, 38:

    medios metus,

    Val. Fl. 2, 277 et saep.:

    tecta altitudinem moenium egressa,

    Tac. H. 3, 30 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > egredior

  • 6 evado

    ē-vādo, si, sum, 3 ( perf. sync. evasti, Hor. S. 2, 7, 68; Sil. 15, 796; perf. evadi. Treb. Poll. Trig. Tyr. 5, 6), v. n. and a.
    I.
    Neutr., to go or come out, go forth (freq. and class.).
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.:

    si (apes) ex alvo minus frequentes evadunt,

    Varr. R. R. 3, 16, 36:

    ex aqua,

    Plaut. Rud. 1, 2, 86:

    ex balineis,

    Cic. Cael. 27, 65:

    oppido,

    Sall. J. 56, 5:

    undis,

    Verg. A. 9, 99:

    puteo,

    Phaedr. 4, 9, 11:

    abiit, excessit, evasit, erupit,

    Cic. Cat. 2, 1:

    per praeruptum saxum in Capitolium,

    Liv. 5, 46:

    in terram,

    to disembark, to land, id. 29, 27 fin.
    b.
    In an upward direction:

    ex abditis sedibus evadere atque exire,

    Cic. N. D. 2, 37, 95:

    evado ad summi fastigia culminis,

    mount up, ascend, Verg. A. 2, 458:

    ad parietem,

    Suet. Ner. 48:

    in murum, muros, moenia,

    Liv. 2, 17; 4, 34; 10, 17:

    in jugum,

    id. 33, 8:

    in cacumen,

    Curt. 7, 11:

    super capita hostium,

    id. 5, 3 et saep.—
    2.
    In partic., to get away, escape:

    aut e morbo evasurum aegrotum, aut e periculo navem, aut ex insidiis exercitum,

    Cic. Div. 2, 5, 13: ex fuga, * Caes. B. G. 3, 19, 4:

    e manibus hostium,

    Liv. 22, 49:

    ex judicio,

    Cic. Verr. 2, 1, 5:

    e tanto periculo,

    Liv. 42, 18:

    periculo,

    id. 21, 33:

    adverso colle, sicuti praeceptum fuerat, evadunt,

    Sall. J. 52, 3; cf. id. ib. 50 fin.; Liv. 1, 12 fin.; 10, 1 et saep.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen., to go or come out, pass out, escape:

    accedit, ut eo facilius animus evadat ex hoc aëre eumque perrumpat, quod, etc.,

    Cic. Tusc. 1, 19; cf.:

    ex corpore (animus),

    id. de Sen. 22, 80; and:

    cum ab iis... evaseris, id Tusc. 1, 41, 98: ad conjecturam,

    to arrive at, Plaut. Rud. 3, 1, 20:

    ne in infinitum quaestio evadat,

    Quint. 2, 17, 16. —
    b.
    In an upward direction:

    nitamur semper ad optima: quod facientes aut evademus in summum, aut certe multos infra nos videbimus,

    Quint. 12, 11, 30.—
    2.
    In partic., to turn out, fall out, end in some manner, to have an issue of some kind, to result, to turn to or become something:

    ex communibus proprii, ex fucosis firmi suffragatores evadunt,

    Q. Cic. Pet. Cons. 9, 35; cf. Cic. Or. 27, 95; id. Fin. 4, 25, 69:

    quos judicabat non posse oratores evadere,

    id. de Or. 1, 28, 126:

    fuit autem Athenis adulescens, perfectus Epicureus evaserat,

    id. Brut. 35, 131; 87, 299; id. Fin. 4, 28, 78:

    ita molles mentes evadunt civium,

    id. Rep. 1, 43, 67; cf.:

    juvenis evasit vere indolis regiae,

    Liv. 1, 39:

    quod tu ejusmodi evasisti,

    Cic. Verr. 2, 3, 69:

    nimis saepe secus videmus evadere,

    id. Leg. 2, 17, 43.—Of abstract subjects:

    ut ita fastidiosae mollesque mentes evadant civium, ut, etc.,

    id. Rep. 1, 43 fin.:

    si quando aliquod somnium verum evaserit,

    id. Div. 2, 53:

    vereor ne haec quoque laetitia vana evadat,

    Liv. 23, 12:

    quoniam primum vanum inceptum evasisset,

    id. 35, 47 et saep.:

    intellego hercle: sed quo evadas nescio,

    what you are driving at, Plaut. Poen. 1, 1, 44: quam timeo, quorsum evadas, where you are coming out in your story, Ter. And. 1, 1, 100; 1, 2, 5:

    nimia illaec licentia Profecto evadet in aliquod magnum malum,

    id. Ad. 3, 4, 64:

    demiror quid sit, et quo evadat, sum in metu,

    Plaut. As. 1, 1, 68; cf. Cic. Att. 14, 19 fin.:

    videamus, hoc quorsum evadat,

    id. ib. 9, 18, 4; Nep. Dion. 8, 1:

    huccine (beneficia),

    to end in this, Sall. J. 14, 9:

    in morbos longos,

    Liv. 27, 33, 6.—
    b.
    Pregn., to come to pass, be fulfilled:

    aliquando id, quod somniarimus, evadere,

    Cic. Div. 2, 59;

    for which: si somnium verum evasit aliquod,

    id. ib. 2, 71, 146.
    II.
    Act. (mostly poet. and post-Aug.; not in Cic.), to pass over or pass a thing, to get over, pass beyond, leave behind.
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.:

    omnem videbar evasisse viam,

    Verg. A. 2, 730:

    tot urbes,

    id. ib. 3, 282:

    vada, arva,

    Ov. M. 3, 19:

    amnem,

    Tac. A. 12, 35:

    limen harae,

    Col. 7, 9, 13:

    vestibulum (apes),

    id. 9, 12, 1 et saep.—
    b.
    In an upward direction:

    sic fata gradus evaserat altos,

    had mounted the steps, Verg. A. 4, 685:

    ardua,

    to climb, ascend, Liv. 2, 65. —
    2.
    In partic., to get away, flee, escape from, = effugere:

    alicujus manus,

    Verg. A. 9, 560:

    loca mortis,

    Ov. M. 14, 126:

    flammam,

    Verg. A. 5, 689:

    angustias,

    Liv. 21, 32; 38, 2:

    nocturnas insidias,

    Suet. Caes. 74: aliquem, Tiber. ap. Suet. Tib. 61.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen.: vitam, to depart from, i. e. to die, App. M. 4, p. 140.—
    b.
    In an upward direction:

    si haec quoque jam lenius supina perseverantibus studiis evaseris,

    hast climbed, ascended, Quint. 12, 10, 79.—
    2.
    In partic., to escape, get rid of: aegritudinem, Lucil. ap. Non. 294, 7:

    necem,

    Phaedr. 4, 6, 4:

    gravem casum,

    Tac. A. 14, 6:

    sermones malignorum,

    Plin. Ep. 7, 24, 3 et saep.

    Lewis & Short latin dictionary > evado

  • 7 expono

    ex-pōno, pŏsŭi, pŏsĭtum, 3 (ante-class. perf. exposivit, Plaut. Cas. 4, 4, 27;

    sync. expostus,

    Verg. A. 10, 694; Stat. Th. 7, 197), v. a., to put or set out, to set forth, expose (class.; most freq. in the trop. signif.; cf.: expedio, explano, explico).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    stravit pelliculis haedinis lectulos et exposuit vasa Samia,

    set out, Cic. Mur. 36, 75:

    vasa,

    id. Verr. 2, 4, 16, § 35:

    apparatum in porticibus,

    Suet. Caes. 10; cf.:

    aliquid in publico,

    Plin. 35, 7, 33, § 52; cf. id. 15, 5, 6, § 21:

    herbam in sole,

    Col. 12, 28, 1:

    aliquem ictu,

    to put out, turn out, Plaut. Truc. 3, 1, 14:

    cubito,

    id. Cas. 4, 4, 27.—
    B.
    In partic.
    1.
    Of children, to expose:

    puellam ad necem,

    Plaut. Cist. 1, 3, 18; id. Cas. prol. 41; Ter. Heaut. 4, 1, 37; Cic. Rep. 2, 2; Liv. 1, 4, 5; cf. id. 1, 6, 3:

    ad januam matris,

    Suet. Claud. 27 al. —
    2.
    Naut. t. t.
    a.
    To set on shore, to land, disembark:

    milites ex navibus,

    Caes. B. G. 4, 37, 1;

    for which: socios de puppibus,

    Verg. A. 10, 288:

    milites in terram,

    Caes. B. C. 3, 23, 2:

    expositis omnibus copiis,

    id. ib. 3, 29, 2; 1, 31 fin.; Liv. 24, 40, 9:

    ibi in terram,

    id. 34, 8, 7; Front. Strat. 2, 5, 44; cf.:

    in litora,

    Liv. 37, 28, 8:

    aegra mancipia in insulam,

    Suet. Claud. 25; but also with abl.:

    in Africa,

    Liv. 28, 44, 10 Drak. N. cr.:

    in terra,

    Vell. 2, 79, 4:

    in litore,

    Suet. Caes. 4; Just. 22, 5; Liv. 2, 22, 3; 26, 17, 2; Sen. Ep. 53, 2:

    in portu,

    Just. 18, 1, 3:

    ibi Themistoclem,

    Nep. Them. 8, 7:

    ad eum locum milites,

    Caes. B. C. 3, 6, 3:

    quibus regionibus exercitum exposuisset,

    id. ib. 3, 29 fin.:

    expositum peregrinis arenis os,

    Ov. M. 11, 56:

    quartā vix demum exponimur horā,

    Hor. S. 1, 5, 23: advexi frumentum;

    exposui, vendo meum, etc.,

    have unloaded, unpacked, opened, Cic. Off. 3, 12, 51:

    merces,

    Dig. 14, 2, 10.—
    b.
    To throw on the ground, throw down:

    paene exposivit cubito,

    Plaut. Cas. 4, 4, 34.—
    c.
    To throw overboard:

    si propter necessitatem adversae tempestatis expositum onus fuerit,

    Dig. 39, 4, 16, § 8.—
    3.
    Mercant. t. t.: pecuniam, to offer a sum to one, place at one's disposal, to be ready to pay:

    de Oppio bene curasti, quod ei DCCC. exposuisti,

    Cic. Att. 5, 4, 3 (for which, aperuisti, id. ib. 5, 1, 2).—
    4.
    Pregn., to leave exposed or unprotected, to expose, lay open (not ante-Aug.):

    ad ictus,

    Liv. 9, 35, 6; Curt. 8, 14, 31:

    ille ad omnes ictus expositus,

    id. 9, 5, 9:

    ne inermes provinciae barbaris nationibus exponerentur,

    Tac. H. 3, 5:

    exercitum hosti,

    Flor. 3, 11; Plin. 11, 19, 21, § 67:

    ceteris animalibus imbecillitatem hominum,

    Lact. 3, 23, 10; id. Epit. 9, 1; Val. Max. 7, 1, ext. 2:

    piscibus beluisque,

    Petr. 115:

    exposito solibus loco,

    Plin. 15, 5, 6, § 21.— Pass. absol.: (iracundi) simplices videntur, quia expositi sunt, Sen. de Ira, 2, 16, 3.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    totam causam, judices, explicemus atque ante oculos expositam consideremus,

    Cic. Rosc. Am. 12, 34; cf.:

    vitam alterius in oculis conspectuque omnium exponere,

    id. Div. in Caecil. 8, 27:

    disciplina puerilis publice exposita,

    id. Rep. 4, 3:

    orationem,

    to publish, id. de Or. 1, 53, 227; cf.:

    capita exposita nec explicata,

    id. Brut. 44, 164:

    erant huic studio maxima exposita praemia,

    id. de Or. 1, 4, 15:

    praemium,

    to set forth, propose, id. Quint. 23, 74: vitam suam exponere ad imitandum juventuti, id. Fragm. ap. Non. 104, 3:

    factum expositum ad imitandum,

    id. Phil. 2, 44, 114:

    exposita ad exemplum nostra re publica,

    id. Rep. 1, 46:

    opprobrio ad omnium convicia exposito,

    Suet. Caes. 49:

    expositum ad invidiam nomen,

    Tac. H. 2, 53:

    nomen Dei,

    to prostitute, dishonor, Lact. 1, 7.—
    B.
    In partic., of speech, to set forth, exhibit, relate, explain, expound; constr. with acc. and inf., or a rel. clause as object, or with de:

    coepit rationem hujus operis scientissime Gallus exponere,

    Cic. Rep. 1, 14:

    talis coetus, qualem exposui,

    id. ib. 1, 26:

    quae adhuc exposui,

    id. ib. 2, 23:

    obscura dilucide,

    id. Fin. 4, 1, 1:

    rem pluribus verbis,

    id. ib. 3, 4, 15:

    rem breviter,

    id. Cat. 3, 1, 3:

    mandata in senatu,

    id. de Or. 2, 12, 49:

    narrationem,

    id. Or. 62, 210:

    sententias ejus disputationis hoc libro,

    id. Lael. 1, 3:

    artes rhetoricas,

    id. de Or. 3, 20, 75:

    disputationem alicui,

    id. Rep. 1, 8:

    sermonem de amicitia alicui,

    id. Lael. 1, 3:

    eadem multitudini,

    Caes. B. G. 7, 38, 4:

    expone igitur primum animos remanere post mortem, tum docebis, etc.,

    explain, Cic. Tusc. 1, 12, 26:

    apud eosdem (censores), qui magistratu abierint, edant et exponant, quid in magistratu gesserint,

    id. Leg. 3, 20, 47:

    ex memoria alicui quid senatus censuerit,

    id. Cat. 3, 6, 13:

    ab initio, res quemadmodum gesta sit,

    id. Rosc. Am. 5, 14; id. Rep. 1, 26; cf.:

    hoc de quo modo exposuit Antonius,

    id. de Or. 1, 22, 102; id. Fam. 1, 9, 10:

    expone nunc de reprehendendo,

    id. Part. Or. 12, 44.—In abl. neutr. absol.:

    Caesar contione advocata... exposito, quid iniquitas loci posset, etc.,

    Caes. B. G. 7, 52, 2 Oud.; so,

    exposito quod nuntiatum erat,

    Curt. 4, 13:

    quasi gesta bello expositurus,

    Tac. A. 15, 72: summum bonum exposuit vacuitatem doloris, i. q. definivit, be defined, Cic. Fin. 5, 5, 14 Madv.; cf. ib. 5, 8, 22; and, expositio, ib. § 21.—Hence, expŏsĭtus, a, um, P. a., qs. publicly set out; hence, open, free, accessible.
    A.
    Lit.:

    limen,

    Stat. S. 1, 2, 24:

    census,

    open to all, id. ib. 2, 2, 152:

    numen (with nulli negatum),

    Luc. 5, 103; cf.:

    (homo) obvius et expositus,

    Plin. Ep. 1, 10, 2.—As subst.: ex-pŏsĭta, ōrum, n., the open parts, those exposed to view:

    frontem ejus tantum novi et exposita, quae ostendit etiam transeuntibus,

    Sen. Ep. 55, 6.—
    B.
    Trop.
    1.
    Accessible, affable:

    mores,

    Stat. S. 5, 3, 246.—
    2.
    Of authors, intelligible, lucid:

    optimos quidem, sed tamen eorum candidissimum quemque et maxime expositum velim,

    Quint. 2, 5, 19.—
    3.
    In a bad sense, common, vulgar:

    qui nihil expositum soleat deducere, etc.,

    Juv. 7, 54.— Adv.: expŏ-sĭte, plainly, clearly:

    non exposite et aperte ostendere, sed reconditā significatione,

    Gell. 3, 2, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > expono

  • 8 exposita

    ex-pōno, pŏsŭi, pŏsĭtum, 3 (ante-class. perf. exposivit, Plaut. Cas. 4, 4, 27;

    sync. expostus,

    Verg. A. 10, 694; Stat. Th. 7, 197), v. a., to put or set out, to set forth, expose (class.; most freq. in the trop. signif.; cf.: expedio, explano, explico).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    stravit pelliculis haedinis lectulos et exposuit vasa Samia,

    set out, Cic. Mur. 36, 75:

    vasa,

    id. Verr. 2, 4, 16, § 35:

    apparatum in porticibus,

    Suet. Caes. 10; cf.:

    aliquid in publico,

    Plin. 35, 7, 33, § 52; cf. id. 15, 5, 6, § 21:

    herbam in sole,

    Col. 12, 28, 1:

    aliquem ictu,

    to put out, turn out, Plaut. Truc. 3, 1, 14:

    cubito,

    id. Cas. 4, 4, 27.—
    B.
    In partic.
    1.
    Of children, to expose:

    puellam ad necem,

    Plaut. Cist. 1, 3, 18; id. Cas. prol. 41; Ter. Heaut. 4, 1, 37; Cic. Rep. 2, 2; Liv. 1, 4, 5; cf. id. 1, 6, 3:

    ad januam matris,

    Suet. Claud. 27 al. —
    2.
    Naut. t. t.
    a.
    To set on shore, to land, disembark:

    milites ex navibus,

    Caes. B. G. 4, 37, 1;

    for which: socios de puppibus,

    Verg. A. 10, 288:

    milites in terram,

    Caes. B. C. 3, 23, 2:

    expositis omnibus copiis,

    id. ib. 3, 29, 2; 1, 31 fin.; Liv. 24, 40, 9:

    ibi in terram,

    id. 34, 8, 7; Front. Strat. 2, 5, 44; cf.:

    in litora,

    Liv. 37, 28, 8:

    aegra mancipia in insulam,

    Suet. Claud. 25; but also with abl.:

    in Africa,

    Liv. 28, 44, 10 Drak. N. cr.:

    in terra,

    Vell. 2, 79, 4:

    in litore,

    Suet. Caes. 4; Just. 22, 5; Liv. 2, 22, 3; 26, 17, 2; Sen. Ep. 53, 2:

    in portu,

    Just. 18, 1, 3:

    ibi Themistoclem,

    Nep. Them. 8, 7:

    ad eum locum milites,

    Caes. B. C. 3, 6, 3:

    quibus regionibus exercitum exposuisset,

    id. ib. 3, 29 fin.:

    expositum peregrinis arenis os,

    Ov. M. 11, 56:

    quartā vix demum exponimur horā,

    Hor. S. 1, 5, 23: advexi frumentum;

    exposui, vendo meum, etc.,

    have unloaded, unpacked, opened, Cic. Off. 3, 12, 51:

    merces,

    Dig. 14, 2, 10.—
    b.
    To throw on the ground, throw down:

    paene exposivit cubito,

    Plaut. Cas. 4, 4, 34.—
    c.
    To throw overboard:

    si propter necessitatem adversae tempestatis expositum onus fuerit,

    Dig. 39, 4, 16, § 8.—
    3.
    Mercant. t. t.: pecuniam, to offer a sum to one, place at one's disposal, to be ready to pay:

    de Oppio bene curasti, quod ei DCCC. exposuisti,

    Cic. Att. 5, 4, 3 (for which, aperuisti, id. ib. 5, 1, 2).—
    4.
    Pregn., to leave exposed or unprotected, to expose, lay open (not ante-Aug.):

    ad ictus,

    Liv. 9, 35, 6; Curt. 8, 14, 31:

    ille ad omnes ictus expositus,

    id. 9, 5, 9:

    ne inermes provinciae barbaris nationibus exponerentur,

    Tac. H. 3, 5:

    exercitum hosti,

    Flor. 3, 11; Plin. 11, 19, 21, § 67:

    ceteris animalibus imbecillitatem hominum,

    Lact. 3, 23, 10; id. Epit. 9, 1; Val. Max. 7, 1, ext. 2:

    piscibus beluisque,

    Petr. 115:

    exposito solibus loco,

    Plin. 15, 5, 6, § 21.— Pass. absol.: (iracundi) simplices videntur, quia expositi sunt, Sen. de Ira, 2, 16, 3.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    totam causam, judices, explicemus atque ante oculos expositam consideremus,

    Cic. Rosc. Am. 12, 34; cf.:

    vitam alterius in oculis conspectuque omnium exponere,

    id. Div. in Caecil. 8, 27:

    disciplina puerilis publice exposita,

    id. Rep. 4, 3:

    orationem,

    to publish, id. de Or. 1, 53, 227; cf.:

    capita exposita nec explicata,

    id. Brut. 44, 164:

    erant huic studio maxima exposita praemia,

    id. de Or. 1, 4, 15:

    praemium,

    to set forth, propose, id. Quint. 23, 74: vitam suam exponere ad imitandum juventuti, id. Fragm. ap. Non. 104, 3:

    factum expositum ad imitandum,

    id. Phil. 2, 44, 114:

    exposita ad exemplum nostra re publica,

    id. Rep. 1, 46:

    opprobrio ad omnium convicia exposito,

    Suet. Caes. 49:

    expositum ad invidiam nomen,

    Tac. H. 2, 53:

    nomen Dei,

    to prostitute, dishonor, Lact. 1, 7.—
    B.
    In partic., of speech, to set forth, exhibit, relate, explain, expound; constr. with acc. and inf., or a rel. clause as object, or with de:

    coepit rationem hujus operis scientissime Gallus exponere,

    Cic. Rep. 1, 14:

    talis coetus, qualem exposui,

    id. ib. 1, 26:

    quae adhuc exposui,

    id. ib. 2, 23:

    obscura dilucide,

    id. Fin. 4, 1, 1:

    rem pluribus verbis,

    id. ib. 3, 4, 15:

    rem breviter,

    id. Cat. 3, 1, 3:

    mandata in senatu,

    id. de Or. 2, 12, 49:

    narrationem,

    id. Or. 62, 210:

    sententias ejus disputationis hoc libro,

    id. Lael. 1, 3:

    artes rhetoricas,

    id. de Or. 3, 20, 75:

    disputationem alicui,

    id. Rep. 1, 8:

    sermonem de amicitia alicui,

    id. Lael. 1, 3:

    eadem multitudini,

    Caes. B. G. 7, 38, 4:

    expone igitur primum animos remanere post mortem, tum docebis, etc.,

    explain, Cic. Tusc. 1, 12, 26:

    apud eosdem (censores), qui magistratu abierint, edant et exponant, quid in magistratu gesserint,

    id. Leg. 3, 20, 47:

    ex memoria alicui quid senatus censuerit,

    id. Cat. 3, 6, 13:

    ab initio, res quemadmodum gesta sit,

    id. Rosc. Am. 5, 14; id. Rep. 1, 26; cf.:

    hoc de quo modo exposuit Antonius,

    id. de Or. 1, 22, 102; id. Fam. 1, 9, 10:

    expone nunc de reprehendendo,

    id. Part. Or. 12, 44.—In abl. neutr. absol.:

    Caesar contione advocata... exposito, quid iniquitas loci posset, etc.,

    Caes. B. G. 7, 52, 2 Oud.; so,

    exposito quod nuntiatum erat,

    Curt. 4, 13:

    quasi gesta bello expositurus,

    Tac. A. 15, 72: summum bonum exposuit vacuitatem doloris, i. q. definivit, be defined, Cic. Fin. 5, 5, 14 Madv.; cf. ib. 5, 8, 22; and, expositio, ib. § 21.—Hence, expŏsĭtus, a, um, P. a., qs. publicly set out; hence, open, free, accessible.
    A.
    Lit.:

    limen,

    Stat. S. 1, 2, 24:

    census,

    open to all, id. ib. 2, 2, 152:

    numen (with nulli negatum),

    Luc. 5, 103; cf.:

    (homo) obvius et expositus,

    Plin. Ep. 1, 10, 2.—As subst.: ex-pŏsĭta, ōrum, n., the open parts, those exposed to view:

    frontem ejus tantum novi et exposita, quae ostendit etiam transeuntibus,

    Sen. Ep. 55, 6.—
    B.
    Trop.
    1.
    Accessible, affable:

    mores,

    Stat. S. 5, 3, 246.—
    2.
    Of authors, intelligible, lucid:

    optimos quidem, sed tamen eorum candidissimum quemque et maxime expositum velim,

    Quint. 2, 5, 19.—
    3.
    In a bad sense, common, vulgar:

    qui nihil expositum soleat deducere, etc.,

    Juv. 7, 54.— Adv.: expŏ-sĭte, plainly, clearly:

    non exposite et aperte ostendere, sed reconditā significatione,

    Gell. 3, 2, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > exposita

  • 9 inextricabilis

    ĭn-extrīcābĭlis, e, adj. [2. in-extrico], that cannot be disengaged or disentangled, inextricable ( poet. and post-Aug.).
    I.
    Lit.:

    error (of the mazes of the labyrinth, from which one could not find his way out),

    Verg. A. 6, 27: cortex, that cannot be disengaged or separated. Plin. 16, 39, 74, § 188:

    litus,

    where one cannot disembark, Sil. 4, 584.—
    II.
    Trop.:

    errores,

    Lact. 3, 17, 17:

    Stomachi inextricabilia vitia,

    incurable, Plin. 20, 21, 86, § 232:

    perfectio,

    inexplicable, indescribable, id. 11, 2, 1, § 2.—
    * Adv.: ĭnextrīcābĭlĭter, inextricably:

    contorta fatorum licia,

    App. M. 11, p. 269, 37.

    Lewis & Short latin dictionary > inextricabilis

  • 10 inextricabiliter

    ĭn-extrīcābĭlis, e, adj. [2. in-extrico], that cannot be disengaged or disentangled, inextricable ( poet. and post-Aug.).
    I.
    Lit.:

    error (of the mazes of the labyrinth, from which one could not find his way out),

    Verg. A. 6, 27: cortex, that cannot be disengaged or separated. Plin. 16, 39, 74, § 188:

    litus,

    where one cannot disembark, Sil. 4, 584.—
    II.
    Trop.:

    errores,

    Lact. 3, 17, 17:

    Stomachi inextricabilia vitia,

    incurable, Plin. 20, 21, 86, § 232:

    perfectio,

    inexplicable, indescribable, id. 11, 2, 1, § 2.—
    * Adv.: ĭnextrīcābĭlĭter, inextricably:

    contorta fatorum licia,

    App. M. 11, p. 269, 37.

    Lewis & Short latin dictionary > inextricabiliter

См. также в других словарях:

  • disembark — dis‧em‧bark [ˌdɪsmˈbɑːk ǁ ɑːrk] verb 1. [intransitive] TRAVEL to get off a ship or plane: • We took our luggage down to the lower deck, eager to disembark. 2. [transitive] TRANSPORT to put people or goods onto land from a ship or plane …   Financial and business terms

  • Disembark — Dis em*bark , v. t. [imp. & p. p. {Disembarked}; p. pr. & vb. n. {Disembarking}.] [Pref. dis + embark: cf. F. d[ e]sembarquer.] To remove from on board a vessel; to put on shore; to land; to debark; as, the general disembarked the troops. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Disembark — Dis em*bark , v. i. To go ashore out of a ship or boat; to leave a ship; to debark. [1913 Webster] And, making fast their moorings, disembarked. Cowper. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • disembark — index alight Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • disembark — 1580s, from M.Fr. desembarquer, from des (see DIS (Cf. dis )) + embarquer (see EMBARK (Cf. embark)). Related: Disembarkation; disembarked; disembarking …   Etymology dictionary

  • disembark — [v] get off transportation alight, anchor, arrive, come ashore, debark, deplane, detrain, dismount, go ashore, land, put in, step out of; concept 159 Ant. embark, get on, leave …   New thesaurus

  • disembark — ► VERB ▪ leave a ship, aircraft, or train. DERIVATIVES disembarkation noun …   English terms dictionary

  • disembark — [dis΄im bärk′, dis′im bark΄] vt. [Fr désembarquer: see DIS & EMBARK] to unload (passengers or goods) from a ship, aircraft, etc. vi. to go ashore from a ship or leave an aircraft or other means of transportation disembarkation [dis΄em bär kā′shən …   English World dictionary

  • disembark — v. (D; intr.) to disembark from * * * [ˌdɪsɪm bɑːk] (D; intr.) to disembark from …   Combinatory dictionary

  • disembark — UK [ˌdɪsɪmˈbɑː(r)k] / US [ˌdɪsɪmˈbɑrk] verb [intransitive] Word forms disembark : present tense I/you/we/they disembark he/she/it disembarks present participle disembarking past tense disembarked past participle disembarked formal to get off a… …   English dictionary

  • disembark — verb Disembark is used with these nouns as the subject: ↑passenger …   Collocations dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»